De afgelopen jaren had ik er geen behoefte aan om het vlammetje van tinder, dat gele bijending van bumble of de sierlijke zwarte H van Hinge op mijn homescreen te zien. Ik kwam uit een moeilijke relatie en had mijn vertrouwen in mannen wel verloren. Het was even tijd voor iets anders. 3 jaar lang was ik zielsgelukkig met mijn huisgenoten, hechte vriendschappen en mijn familie. Ik had geen liefde meer nodig in mijn leven. Liefde zet je van je koers, laat je de controle over jezelf verliezen en vaak stellen je potentiële dates je toch alleen maar teleur. Nee het was helemaal goed zo. Mijn vrienden gaven me alle aandacht en liefde die ik nodig had en ik heb me nog nooit zo compleet en gelukkig gevoeld. Maar natuurlijk had ik geen idee dat dat gevoel meer uitzondering dan regel is. De meeste mensen maken er hun hoofddoel van in het leven: het vinden van een partner. Niemand wil alleen eindigen en als al je vrienden om je heen relaties aangaan, huizen kopen en kinderen krijgen dan komt dat stemmetje ineens luid naar boven. Ik moet ook!!

En daar gaan we dan, date na date op zoek naar die ene persoon die niet alleen al onze hokjes aanvinkt, maar ook nog eens knap en gezellig is. En dan moet je ook nog dat speciale stukje chemie zien te vangen waarvan niemand echt een idee heeft hoe dat nou precies werkt. Zo af en toe gebeurt dat, dat je de perfecte persoon tegen het lijf loopt en dan zwaar gefrustreerd weer wegloopt, want er is geen chemie! En de volgende dag verlies je je hart aan een of andere drugsdealer…. Ja het is allemaal niet te begrijpen in de wereld van de roze wolken, hartjes en dagdromen. Er gebeuren ineens allemaal dingen met je waar je geen controle over hebt. En daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in. Ik ben lekker mijn PhD aan het doen, ben mijn vriendennetwerkje aan het opbouwen en wil gewoon lekker zelf gelukkig kunnen zijn.

Maar de mensen om mij heen denken daar anders over. Die liggen de hele avond op de bank te swipen en als ik met een goede vriendin van me een koffietje ga drinken in de stad laat ze me het profiel van meest recente Hinge-date zien. Ik scroll erdoorheen maar kom niet echt iets te weten over Jack, 29 jaar, wil kinderen, 185cm, heeft een flexende foto van zijn 6-pack in de gym, een foto met bier en sigaretten, een sportwagen, en een foto met 2 kinderen en 3 vrouwen. En dan heeft Jack nog niet eens de foto met DE VIS! Even voor de duidelijkheid mannen: wij zijn niet geïnteresseerd in mannen die met grote dode VISSEN op de foto staan…. Hoe halen jullie je dat toch in je hoofd? Als ik de telefoon teruggeef aan mijn vriendin haal ik mijn schouders op, ik weet het niet… Maar ze zegt dat ze al dagen met Jack aan het appen is en dat er een enorme klik is.

En dit…. Dit is het punt waarop de meesterverwarring in mijn hoofd ontstaat…. Want hoe in hemelsnaam kun je weten dat je een klik hebt met iemand als je alleen maar geappt hebt? Want om de een of andere magische reden betekent een klik op de app helemaal NIET dat je ook een klik in het echt hebt. Dan ontmoet je die online klik van je dromen en dan zit je daar in het cafétje en heb je allebei ineens meer niets te vertellen. Onverklaarbaar en ontzettend frustrerend…. Laten we dat online daten nog maar even nóg een beetje moeilijker maken dan het al is hè.

Dus bij deze heb ik nu Hinge, Tinder en Bumble op mijn telefoon, ga ik zondag op koffiedate met ‘de klik van mijn dromen’ en zal ik zondagavond in een grote frustratie de liefde weer netjes in de goot van mijn levensweg neerpleuren, de deur dichtdoen en doorgaan met belangrijker zaken in het leven.